ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ Ν.Σ.Κ. (Ε’ ΤΜΗΜΑ) 293/2015

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ 8^ΗΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2015

(Δημοσιευμένη στον Ιστότοπο του ΝΣΚ-www.nsk.gr)

 

 

• Όταν διαπιστώνεται παραβίαση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας κατά την λειτουργία καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος, για το οποίο δεν έχει εκδοθεί άδεια μουσικών οργάνων από τον οικείο δήμο, δεν μπορεί να συντρέξει νόμιμη περίπτωση ανακλήσεως αυτής, αλλά μόνον επιβολής των ανάλογων διοικητικών κυρώσεων και μέτρων.

 

• Σε περίπτωση χορηγήσεως αδείας μουσικών οργάνων εκ μέρους δήμου, μετά από σχετική άδεια από ΟΣΔ, η προσήκουσα γνωστοποίηση της ανακλήσεως της τελευταίας αδείας, στο δήμο από τον ΟΣΔ, καθιστά ανακλητέα την άδεια, με σχετική αιτιολογημένη πράξη του αρμοδίου οργάνου του δήμου, για τον λόγο αυτό και χωρίς να προηγηθεί έρευνα ή διαπίστωση οποιουδήποτε είδους από οποιοδήποτε δημόσιο όργανο ή όργανο νομικού προσώπου.

 

• Ίδιο, κατά τα ανωτέρω, ζήτημα ανακλήσεως αδειών, με αιτιολογημένη πράξη, ανακύπτει και στη περίπτωση, κατά την οποία η χορηγηθείσα άδεια, εκδόθηκε βάσει αδείας κάποιου νομικού προσώπου, που δεν ανήκει σε αναγνωριζόμενο από το νόμο ΟΣΔ, η δε ενεργοποίηση του δήμου γίνεται είτε κατόπιν σχετικής γνωστοποιήσεως από τον ΟΠΙ ή από ΟΣΔ, είτε και αυτεπαγγέλτως και χωρίς να απαιτείται να προηγηθεί διαπίστωση παραβάσεως οποιουδήποτε είδους, από οποιοδήποτε δημόσιο όργανο ή όργανο νομικού προσώπου.

 

• H εξουσία ελέγχου της νόμιμης λειτουργίας των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, ως κατεξοχήν δημόσια εξουσία και έκφραση κρατικής κυριαρχίας ασκείται μόνον από το κράτος διά των αρμόδιων ελεγκτικών μηχανισμών και όχι από ιδιώτες ή ν.π.ι.δ. Οι διαπιστώσεις παραβίασης δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας που πραγματοποιούνται αποκλειστικά από εκπροσώπους-όργανα των ΟΣΔ, χωρίς τη σύμπραξη αρμόδιου κρατικού οργάνου, επέχουν θέση καταγγελίας ενδιαφερόμενου ιδιώτη προς την αρμόδια διοικητική αρχή και δεν θεωρούνται πράξεις αρμοδίου διοικητικού οργάνου περί διαπίστωσης τέλεσης παράβασης οι οποίες αποσκοπούν στην επιβολή διοικητικών κυρώσεων.

 

• H καταγγελία εκ μέρους ΟΣΔ σχετικά με διαπίστωση προσβολής πνευματικών δικαιωμάτων εκτιμάται και αξιολογείται από την αρμόδια κρατική αρχή ως απλό πραγματικό στοιχείο, το περιεχόμενο του οποίου χρήζει απόδειξης και επιδέχεται ανταπόδειξη.

 

 

Λέξεις-κλειδιά: Πνευματική Ιδιοκτησία, Άδεια χρήσης μουσικών οργάνων, Άδεια δημόσιας εκτέλεσης μουσικών συνθέσεων, Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης, Ανάκληση άδειας, Διοικητικές κυρώσεις, Κατάστημα Υγειονομικού Ενδιαφέροντος

 

Κρίσιμες διατάξεις: άρ. 54, 55 και 63 παρ. ν. 2121/1993, 75, 76 και 80 ν. 3463/2006.

 

Σημείωση: Η γνωμοδότηση δημιουργεί δικαιώματα υπέρ τρίτων και αποτελεί υποχρεωτική πράξη για τη Διοίκηση, εφόσον γίνει αποδεκτή από το κατά νόμο αρμόδιο όργανο, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 4 του άρθρου 7 του ν. 3086/2002. Μόνη η παράγραφος 26.δ. της εν λόγω γνωμοδότησης έγινε αποδεκτή από τον Υφυπουργό Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης με το υπ’ αριθ. πρωτ. 19422/6-6-2016 έγγραφο ΥΠ.ΕΣ.Δ.Α. προς το Ν.Σ.Κ. Πρβλ. και την υπ’ αριθμ. 19421/24-06-2016 Εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης αναφορικά με τη χρονική ισχύ των δημοτικών-διοικητικών αδειών χρήσης μουσικών οργάνων.

 

Το Ερώτημα:

Ετέθη ερώτημα στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους από αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Εσωτερικών σχετικά με το κατά πόσο μόνα τα όργανα των Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης δύνανται νομίμως να προβαίνουν στη διαπίστωση παραβάσεων του ν. 2121/1993 από καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος και ειδικότερα στη διαπίστωση δημόσιας εκτέλεσης μουσικών έργων που εκπροσωπούν χωρίς την απαραίτητη άδεια ή κατά παράβαση αυτής ή εάν η εν λόγω διαπίστωση πρέπει να γίνεται (και) με την συνδρομή άλλων καθ’ ύλην κρατικών αρμοδίων οργάνων, όπως αστυνομικών οργάνων, προς τα οποία οι Δήμοι πρέπει να διαβιβάζουν τις σχετικές αναφορές των ΟΣΔ για περαιτέρω ενέργειες.

 

Η γνωμοδότηση:

«Επί του ανωτέρω ερωτήματος, το Νομικό Συμβούλιο του κράτους (Τμήμα Ε’) γνωμοδότησε ως εξής:

[…] 13. Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 75 ΙΙ, αρ. 13, 18, 76 παρ. 1 και 80 παρ. 1, 2 του ν. 3463/2000 (Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων), οι δήμοι έχουν δέσμια και αποφασιστική αρμοδιότητα και όχι διακριτική ευχέρεια επί των θεμάτων που αναφέρονται στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος εν γένει, όπως σχετικά με τη χορήγηση αδειών ίδρυσης και λειτουργίας αυτών, λειτουργίας μουσικής και μουσικών οργάνων, καθώς και ανακλήσεως των αδειών αυτών, του ελέγχου περί τηρήσεως των σχετικών όρων καθώς και επιβολής διοικητικών μέτρων και κυρώσεων. Κατόπιν εκχωρήσεως των αρμοδιοτήτων αυτών, για λόγους δημοσίου συμφέροντος, οι δήμοι επιτάσσονται να ενεργούν κατά το νόμο και τις οικείες κανονιστικές διατάξεις, βάσει αντικειμενικών δεδομένων, κρίνοντας τη συνδρομή των κατά περίπτωση προβλεπόμενων νόμιμων προϋποθέσεων (ΣτΕ 3930/1997, 1443/1996, 4598/1995, 1211/1994, ΔΕφΑθ. 130/2011, ΔΕφΛαρ. 104/2009).

14. Από τις ίδιες, ως άνω, διατάξεις, σε συνδυασμό με τα άρθρα 54, 63 παρ. 2 του ν. 2121/1993 και των άρθρων 2 παρ. 1, 2^α και 5 παρ. 1,2 της κ. υ. α. 31600/2013, προκύπτει ότι οι άδειες μουσικής και μουσικών οργάνων, για τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, εν γένει, στα οποία εκτελούνται ή αναπαράγονται, δημόσια, μουσικά έργα, εφόσον έχουν κατατεθεί δικαιολογητικά για την έκδοση αδείας ιδρύσεως και λειτουργίας, που έχουν αυτοτέλεια και παρακολουθηματικό χαρακτήρα, σε σχέση με την άδεια ιδρύσεως και λειτουργίας (ΝΣΚ 149, 185/2009), χορηγούνται από τους δήμους, μετά από αίτηση του ενδιαφερόμενου, στην ειδική δε περίπτωση των κέντρων διασκεδάσεως, η έκδοση τέτοιας αδείας μουσικής δεν εξαρτάται από την βούληση του ενδιαφερόμενου, αλλ’ αποτελεί αναπόσπαστο και ουσιώδες μέρος της αδείας ιδρύσεως και λειτουργίας του καταστήματος, δεδομένου ότι αποτελεί προαπαιτούμενο δικαιολογητικό για την έκδοσή της.

Ως προϋπόθεση για την χορήγηση της αδείας χρήσεως μουσικής, προβλέπεται και στις δυο ως άνω περιπτώσεις, ως όρος και μέτρο προληπτικής εφαρμογής του ν. 2121/1993 (Εισ. Έκθεση, σε άρθρο 63), η λήψη, προηγουμένως, αδείας από ΟΣΔ, που λειτουργεί ως τέτοιος νόμιμα, δηλαδή με άδεια του Υπουργείου Πολιτισμού, κατά τις διατάξεις του άρθρου 54 του ν. 2121/1993, εφόσον σε αυτόν έχουν εκχωρηθεί τα δικαιώματα των δημιουργών.

[…]

Εξάλλου, οι ΟΣΔ, που έχουν ευρείες και αποκλειστικές εξουσίες, αφενός δύνανται να χορηγούν άδεια δημοσίας εκτελέσεως μουσικών έργων των δημιουργών που τους έχουν εκχωρήσει τα σχετικά δικαιώματα, προκειμένου να εκδοθεί από δήμο άδεια για δημόσια εκτέλεση και χρήση μουσικής (παρ. 2 άρθρου 63, παρ. 2 εδ. δ’ άρθρου 55), αφετέρου δικαιούνται και υποχρεούνται να προβαίνουν σε κάθε διοικητική ή δικαστική ή εξώδικη ενέργεια για τη νόμιμη προστασία των προστατευόμενων δικαιωμάτων (παρ. 1 περ. ε’, παρ. 2 εδ. δ’ άρθρου 55) και να ενεργούν τους αναγκαίους ελέγχους, με την σύμπραξη της δημόσιας αρχής, σε καταστήματα δημόσιας εκτέλεσης των έργων (παρ. 1 περ. ζ’ άρθρου 55), έχοντας, κατά τεκμήριο, την αρμοδιότητα διαχειρίσεως και προστασίας όλων των έργων ή όλων των δημιουργών που δηλώνουν εγγράφως ότι αντιπροσωπεύουν (παρ. 2, εδ. α’, β’ άρθρου 55).

[…]

16. Από τις ανωτέρω διατάξεις των άρθρων 55 και, περαιτέρω, από την παρ. 1 άρθρου 63, τις διατάξεις των άρθρων 64 και 66 του ν. 2121/1993, σε συνδυασμό με τις οικείες διατάξεις του Αστικού και του Ποινικού Κώδικα, προβλέπεται η δυνατότητα αστικής, ποινικής και διοικητικής-αστυνομικής προστασίας των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, συμπεριλαμβανομένων και της λήψεως ασφαλιστικών μέτρων, με τη συνδρομή, εν ανάγκη, του εισαγγελέα, σε κάθε περίπτωση προσβολής […].

Εξ άλλου, αν και δεν προσδιορίζεται η έννοια της προσβολής στο νόμο, θα πρέπει να γίνει δεκτό ότι αυτή προκύπτει από τις διατάξεις που αφορούν το αντικείμενο, το υποκείμενο και το περιεχόμενου του δικαιώματος, προσβολή δε συνιστά κάθε πράξη με αντικείμενο και περιεχόμενο όμοιο του προστατευόμενου δικαιώματος, που επεμβαίνει στις περιουσιακές εξουσίες του δημιουργού και γίνεται χωρίς την άδειά του και χωρίς να συντρέχει λόγος που αναιρεί τον παράνομο χαρακτήρα της […]

17. Στον τομέα της διοικητικής προστασίας εκ μέρους των δήμων, από τις διατάξεις των άρθρων 75 ΙΙ, αριθ. 13, 18, και 80 του ΚΣΚ και των οικείων κανονιστικών, σε συνδυασμό με τις διατάξεις του ν. 2121/1993 και του άρθρου 2 του π.δ. 180/1979, διατάξεις του οποίου μεταφέρθηκαν στο άρθρο 80 του ΚΔΚ, προβλέπονται γενικές και ειδικότερες περιπτώσεις ελέγχου τηρήσεως των όρων λειτουργίας των καταστημάτων, η ανάκληση αδείας και προσωρινή ή οριστική αφαίρεση αδείας λειτουργίας καταστημάτων και η σφράγιση αυτών, όπως και η σφράγιση καταστημάτων και κέντρων διασκεδάσεως από το οικείο οριζόμενο όργανο ή την αστυνομία, καθώς και η ανάκληση χορηγηθείσας αδείας μουσικής, στο πλαίσιο, μεταξύ άλλων και διαχειρίσεως και προστασίας των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και, ειδικότερα δικαιωμάτων επί μουσικών έργων.

18. Περαιτέρω, θα πρέπει να γίνει δεκτό, ότι, επί μη ισχύος των όρων και προϋποθέσεων χορηγήσεως και ισχύος διοικητικών αδειών, όπως αυτών για δημόσια χρήση και εκτέλεση μουσικής, οι οποίες έχουν τον χαρακτήρα της νομίμου ευμενούς διοικητικής πράξεως, είναι δυνατόν να ανακληθούν κατά νόμο από την αρχή που τις εξέδωσε και έχει την αρμοδιότητα ελέγχου τηρήσεως των όρων αυτών, στο πλαίσιο εφαρμογής των ανωτέρω ειδικών διατάξεων και των γενικών κανόνων ανακλήσεως διοικητικών πράξεων, η οποία δεν αποκλείεται, ακόμη και αν η πράξη εκδίδεται για αόριστο χρονικό διάστημα ή χαρακτηρίζεται ως τελεσίδικη ή ανέκκλητη. Ειδικότερα, όπως παγίως γίνεται δεκτό, υπόκεινται σε ανάκληση και οι ευμενείς διοικητικές πράξεις, όταν υφίστανται λόγοι δημοσίου συμφέροντος που επιβάλλουν την ανάκληση, ή που ήταν μεν νόμιμες κατά τον χρόνο εκδόσεώς τους, πλην μεταγενεστέρως απώλεσαν την νόμιμη προϋπόθεση εκδόσεως ή διατηρήσεώς τους, κατέστησαν δηλαδή εκ των υστέρων παράνομες και αποδικιμαστέες από τον νόμο, λόγω μη τηρήσεως όρου ή προϋποθέσεως, υπό τον οποίο αυτές εκδόθηκαν, είτε ο όρος αναφέρεται ρητώς σε αυτές είτε προκύπτει από το νομικό πλαίσιο στο οποίο υπάγεται η εκδοθείσα πράξη, εφόσον η έννομη τάξη και ιδίως το δημόσιο συμφέρον επιτάσσει την διαρκή ισχύ, εφαρμογή και εκτέλεση του ΄ρου και όχι την στιγμιαία ισχύ του κατά τον χρόνο εκδόσεως της πράξεως και χωρίς, στην περίπτωση αυτή, να συνδέεται η μη τήρηση όρου ή προϋποθέσεως σε υποκειμενική συμπεριφορά και, άρα, σε ύπαρξη υπαιτιότητας του υπερού εξεδόθη η πράξη […].

Επομένως, ως προς το εξεταζόμενο ερώτημα, αφενός με τη χορήγηση αδείας χρήσεως μουσικής και μουσικών οργάνων, υπό τις ειδικότερες προϋποθέσεις του νόμου, μεταξύ των οποίων και η προηγούμενη άδεια από τους νομίμως λειτουργούντες ΟΣΔ (ΑΕΠΙ ΑΕ και ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ), που εκπροσωπούν τους μουσικούς δημιουργούς […] θεραπεύεται δημόσιο συμφέρον, συνιστάμενο στην αυξημένη, κατά τα ανωτέρω, προστασία των περιουσιακών δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας των μουσικών δημιουργιών, αφετέρου, οι όροι και προϋποθέσεις χορηγήσεως της αδείας, εξετάζονται μεν κατά τον χρόνο εκδόσεως της οικείας διοικητικής πράξεως (αδείας μουσικής), πλην, το προστατευόμενο δικαίωμα δεν αργεί κατά τον χρόνο ισχύος της αδείας, παρά ασκείται και προκύπτει η ανάγκη κατά νόμο προστασίας του, όποτε ήθελε διαπιστωθεί η παραβίασή του, που συνιστά, συνάμα και παραβίαση όρου, υπό τον οποίο εκδόθηκε η πράξη.

19. Επίσης, κατά τις γενικές αρχές του Διοικητικού Δικαίου, η ανάκληση παρανόμων ευμενών διοικητικών πράξεων, είναι γενικώς επιτρεπτή, ακόμη και μετά την παρέλευση ευλόγου χρόνου, όπως όταν υφίστανται λόγοι δημοσίου συμφέροντος, που επιβάλλουν την ανάκληση […].

Επομένως, ως προς το εξεταζόμενο ερώτημα, στις περιπτώσεις χορηγήσεως αδείας μουσικής από δήμο, μετά από άδεια νομικού προσώπου που λειτουργεί χωρίς άδεια λειτουργίας του Υπουργείου Πολιτισμού, ανακύπτει ζήτημα ανακλήσεως ευμενούς και εξ αρχής παρανόμου διοικητικής πράξεως.

20. Τέλος, τρίτοι, είναι δυνατόν να συμμετέχουν στην διοικητική διαδικασία, πριν την εκδήλωση της ενέργειας του τελικώς αποφασίζοντος διοικητικού οργάνου, σύμφωνα με τις γενικές αρχές του διοικητικού δικαίου και το νόμο, είτε προβαίνοντας σε πράξεις απλής διαπιστώσεως γεγονότων, που αποτελούν προπαρασκευαστικές πράξεις, είτε γενικώς, συμμετέχοντας στην διαδικασία αποδείξεως, σε κάθε όμως περίπτωση, οι διαπιστώσεις και η αποδεικτική διαδικασία πρέπει να έχει το στοιχεία το [sic] επικαιρότητας, αναλόγως του δικαιώματος και των επί μέρους περιστατικών υπό τα οποία αυτό ασκείται ή πρέπει να προστατευθεί. Η συμμετοχή αυτή, ανάγεται στον εξωτερικό τύπο που προηγείται της διοικητικής πράξεως και είναι κατά τεκμήριο ουσιώδης, οδηγεί στο επόμενο στάδιο της εκτιμήσεως και της υπαγωγής των πραγματικών περιστατικών σε ισχύοντα νομικό κανόνα, εκ μέρους του αποφασίζοντος οργάνου και αποτελεί το νόμιμο έρεισμα της εκτελεστής διοικητικής πράξεώς του […]. Κατά την διαδικασία αυτή αποδείξεων, ιδιαίτερη σημασία και βαρύτητα έχει το τεκμήριο της παρ. 2 άρθρου 55 του ν. 2121/1993, τόσο υπό την νομιμοποιητική-αντιπροσωπευτική των ΟΣΔ λειτουργία του, όσο και από την λειτουργία του ως δικονομική διευκόλυνση των ΟΣΔ (βλπτ. ανωτέρω, αριθ. 15).

21. Κατά την πλειοψηφία του Τμήματος, που αποτελέσθηκε από την Πρόεδρο του Τμήματος Μεταξία Ανδροβιτσανέα, Αντιπρόεδρο του Ν.Σ.Κ. και τους Κωνσταντίνο Γεωργάκη, Ελένη Σβολοπούλου, Δημήτριο Μακαρονίδη, Αδαμαντία Καπετανάκη και Βασίλειο Καραγεώργο, Νομικούς Συμβούλους (ψήφοι 6), με βάση τα προαναφερόμενα, το ιστορικό του ερωτήματος, τις περιπτώσεις που μπορούν να υπαχθούν σε αυτό και κατά το μέρους που αφορούν στις ενέργειες αρμοδιότητας των δήμων, επί παραβάσεων των διατάξεων περί προστασίας δικαιωμάτων μουσικών δημιουργών, εκχωρημένων σε Ο.Σ.Δ., στο πλαίσιο λειτουργίας καταστημάτων, οι οποίες δύνανται να επιστηρίξουν ανάκληση αδειών που χορηγήθηκαν και επιβολή διοικητικών κυρώσεων και μέτρων, γίνονται οι ακόλουθες διακρίσεις:

21.1. Σε περίπτωση κατά την οποία διαπιστώνεται παράβαση των διατάξεων του ν. 2121/1993, με παραβίαση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας κατά την λειτουργία καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος, για το οποίο δεν έχει εκδοθεί άδεια δημόσιας εκτελέσεως μουσικής και μουσικών οργάνων από τον οικείο δήμο, δεν μπορεί να συντρέξει νόμιμη περίπτωση ανακλήσεως αυτής, αλλά μόνον επιβολής των, κατά περίπτωση, διοικητικών κυρώσεων και μέτρων, σύμφωνα με τα αναφερόμενα κατωτέρω (αριθ. 24).

21.2. Σε περίπτωση χορηγήσεως τέτοιας αδείας μουσικής εκ μέρους δήμου, μετά από άδεια από ΟΣΔ, όπως αυτοί αναγνωρίζονται από το νόμο (ΑΕΠΙ ΑΕ ή ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ […]) η ανάκληση της τελευταίας αυτής αδείας του ΟΣΔ, που έχει την σαφή έννοια ότι δεν επιτρέπει πλέον την δημόσια αναπαραγωγή-εκτέλεση μουσικής των δημιουργών που εκπροσωπεί, επιφέρει την έλλειψη νομίμου όρου και προϋποθέσεως χορηγήσεως της αδείας του δήμου, που ενεργεί για το μέλλον, ανεξαρτήτως του ειδικότερου λόγου ανακλήσεως, που αφορά αποκλειστικώς στη σχέση μεταξύ του ΟΣΔ και του ενδιαφερομένου και, πάντως δεν αφορά τον δήμο. Συνεπώς, η προσήκουσα γνωστοποίηση της ανακλήσεως αυτής στο δήμο από τον ΟΣΔ, καθιστά ανακλητέα την άδεια, με σχετική αιτιολογημένη πράξη του αρμοδίου οργάνου του δήμου, για τον λόγο αυτό και χωρίς να προηγηθεί έρευνα ή διαπίστωση οποιουδήποτε είδους από οποιοδήποτε δημόσιο όργανο ή όργανο νομικού προσώπου. Στην περίπτωση αυτή, εφόσον πρόκειται για (κοινό) κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος, στο οποίο γίνεται δημόσια εκτέλεση μουσικής, δεν συντρέχει περίπτωση ανακλήσεως και της αδείας ιδρύσεως και λειτουργίας του καταστήματος, δεδομένου ότι η άδεια μουσικής είναι ειδική και προαιρετική, μη συνδεόμενη οπωσδήποτε με την άδεια ιδρύσεως και λειτουργίας του καταστήματος. Όταν όμως πρόκειται για κέντρο διασκεδάσεως, η άδεια μουσικής συνδέεται αναγκαίως προς την λειτουργία του καταστήματος, αποτελούσα ουσιώδη όρου λειτουργίας του και, ταυτοχρόνως, αναγκαίο δικαιολογητικό για την έκδοση της αδείας. Συνεπώς, η κατά τα ανωτέρω ανάκληση χορηγηθείσας αδείας μουσικής, προκαλεί ως αυτόθροη συνέπεια, την ανάκληση της αδείας ιδρύσεως και λειτουργίας του κέντρου διασκεδάσεως.

21.3. Ίδιο, κατά τις ανωτέρω διακρίσεις, ζήτημα ανακλήσεως αδειών, με αιτιολογημένη πράξη, ανακύπτει και στην περίπτωση (που συνιστά εξ αρχής παράνομη ευμενή πράξη, ανωτέρω αριθ. 19) κατά την οποία η ήδη χορηγηθείσα άδεια, εκδόθηκε βάσει αδείας κάποιου νομικού προσώπου, που δεν ανήκει σε αναγνωριζόμενο από το νόμο ΟΣΔ […], η δε ενεργοποίηση του δήμου γίνεται είτε κατόπιν σχετικής γνωστοποιήσεως από τον ΟΠΙ ή από ΟΣΔ, είτε και αυτεπαγγέλτως και χωρίς να απαιτείται να προηγηθεί διαπίστωση παραβάσεως οποιουδήποτε είδους, από οποιοδήποτε δημόσιο όργανο ή όργανο νομικού προσώπου.

[…]

Απάντηση

26. Κατ’ ακολουθία των προεκτεθέντων, ως προς ενέργειες αρμοδιότητας των δήμων, επί παραβάσεων των διατάξεων περί προστασίας δικαιωμάτων μουσικών δημιουργών, εκχωρημένων σε Ο.Σ.Δ., στο πλαίσιο λειτουργίας καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, οι οποίες δύνανται να προκαλέσουν ανάκληση αδειών που χορηγήθηκαν και επιβολή διοικητικών κυρώσεων και μέτρων, όταν διαπιστώνεται παράβαση των διατάξεων του νόμου με παραβίαση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας κατά την λειτουργία καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος, το Νομικό Συμβούλιου του Κράτους (Τμήμα Ε’), γνωμοδοτεί κατά πλειοψηφία, ως εξής:

26.α. Όταν διαπιστώνεται παράβαση των διατάξεων του νόμου με παραβίαση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας κατά την λειτουργία καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος, για το οποίο δεν έχει εκδοθεί άδεια δημοσίας εκτελέσεως μουσικής και μουσικών οργάνων από τον οικείο δήμο, δεν μπορεί να συντρέξει νόμιμη περίπτωση ανακλήσεως αυτής, αλλά μόνον επιβολής των αναλόγων διοικητικών κυρώσεων και μέτρων, κατά τα αναφερόμενα κατωτέρω (αριθ. 26δ).

26.β. Σε περίπτωση χορηγήσεως τέτοιας αδείας μουσικής εκ μέρους δήμου, μετά από σχετική άδεια από ΟΣΔ, όπως αυτοί αναγνωρίζονται από το νόμο, η προσήκουσα γνωστοποίηση της ανακλήσεως της τελευταίας αδείας, στο δήμο από τον ΟΣΔ, καθιστά ανακλητέα την άδεια, με σχετική αιτιολογημένη πράξη του αρμοδίου οργάνου του δήμου, για τον λόγο αυτό και χωρίς να προηγηθεί έρευνα ή διαπίστωση οποιουδήποτε είδους από οποιοδήποτε δημόσιο όργανο ή όργανο νομικού προσώπου.

26.γ. Ίδιο, κατά τα ανωτέρω, ζήτημα ανακλήσεως αδειών, με αιτιολογημένη πράξη, ανακύπτει και στη περίπτωση, κατά την οποία η χορηγηθείσα άδεια, εκδόθηκε βάσει αδείας κάποιου νομικού προσώπου, που δεν ανήκει σε αναγνωριζόμενο από το νόμο ΟΣΔ, η δε ενεργοποίηση του δήμου γίνεται είτε κατόπιν σχετικής γνωστοποιήσεως από τον ΟΠΙ ή από ΟΣΔ, είτε και αυτεπαγγέλτως και χωρίς να απαιτείται να προηγηθεί διαπίστωση παραβάσεως οποιουδήποτε είδους, από οποιοδήποτε δημόσιο όργανο ή όργανο νομικού προσώπου.

26.δ. Η καταγγελία των οργάνων των ΟΣΔ σχετικά με διαπίστωση της προσβολής ή μη των δικαιωμάτων των πνευματικών δημιουργών που εκπροσωπούν, σύμφωνα με τον ν. 2121/1993, κατά την λειτουργία καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, εκτιμάται και αξιολογείται από την αρμόδια αρχή ως απλό πραγματικό στοιχείο, το περιεχόμενο του οποίου χρήζει απόδειξης και επιδέχεται ανταπόδειξη.-»