Γράφει ο Θεόδωρος Χίου*
Πέρασε ήδη ένας χρόνος από τη θέση σε εφαρμογή του Κανονισμού 1128/2017 για τη διασυνοριακή φορητότητα των υπηρεσιών επιγραμμικού περιεχομένου στην εσωτερική αγορά. Υπενθυμίζεται ότι δυνάμει του εν λόγω Κανονισμού επιβάλλεται άρση γεωαποκλεισμού (geoblocking) και υποχρεωτική διαθεσιμότητα (φορητότητα) των επί πληρωμή υπηρεσιών (συνδρομητικού) online περιεχομένου (πχ. υπηρεσιών όπως το Spotify, το Νetflix, αθλητικά προγράμματα κλπ) στο πλαίσιο προσωρινών διασυνοριακών μετακινήσεων των συνδρομητών τους εντός της ΕΕ, ακόμα και ελλείψει εκκαθάρισης πνευματικών δικαιωμάτων για το έτερο έδαφος.
Πρόσφατα δημοσιεύτηκε η δημοσκόπηση του Ευρωβαρόμετρου (Flash Eurobarometer 477a, Accessing content online and cross-border portability of online content services, April 2019, διαθέσιμο στο: http://ec.europa.eu/commfrontoffice/publicopinion/index.cfm/ResultDoc/download/DocumentKy/85737), η οποία προσφέρει στοιχεία σχετικά με τον πρώτο χρόνο εφαρμογής του Κανονισμού.
Ως γνωστόν, το μουσικό περιεχόμενο αποτελεί το δημοφιλέστερο είδος προστατευόμενου περιεχομένου που καθίσταται προσβάσιμο διαδικτυακά σε επίπεδο ΕΕ, με το 59% των ερωτηθέντων να δηλώνουν ότι απέκτησαν πρόσβαση τον περασμένο χρόνο μέσω streaming ή downloading:
Παρακάτω, θα εστιάσουμε στα στοιχεία που αφορούν την Ελλάδα και αναφέρονται στην πρόσβαση και φορητότητα σε υπηρεσίες μουσικού περιεχομένου (δείγμα 1004 ατόμων).
Ι. Διαδικτυακή πρόσβαση σε μουσικό περιεχόμενο.
Το 60% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι χρησιμοποίησαν διαδικτυακές υπηρεσίες για πρόσβαση σε μουσικό περιεχόμενο κατά το περασμένο έτος:
Εντούτοις, σε σύγκριση με τα αντίστοιχα στοιχεία του 2015 και με μεγάλη απόκλιση σε σχέση με την Ευρωπαϊκή τάση, στην Ελλάδα παρουσιάζεται συνολική πτώση 13% της θετικής απάντησης σε σχέση με τη διαδικτυακή πρόσβαση σε μουσικό περιεχόμενο (total regularly και total occasionally) και 13% άνοδος της αρνητικής απάντησης (never):
Περαιτέρω, κατά συντριπτική πλειοψηφία, η πρόσβαση σε μουσικό περιεχόμενο αναφέρεται σε δωρεάν υπηρεσίες και χωρίς υποχρέωση εγγραφής (81%) ενώ μόνο το 5% (το χαμηλότερο της ΕΕ) δήλωσε ότι πλήρωσε συνδρομή για διαδικτυακή πρόσβαση σε μουσικό περιεχόμενο (το αντίστοιχο ποσοστό για οπτικοακουστικά έργα, σειρές, ταινίες κλπ. είναι 21%):
ΙΙ. Φορητότητα επιγραμμικού μουσικού περιεχομένου.
Σε αρκετά υψηλό ποσοστό (58%-υψηλότερο από τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο) οι ερωτηθέντες από την Ελλάδα γνωρίζουν την ύπαρξη του δικαιώματος διαδικτυακής φορητότητας των επί πληρωμή επιγραμμικών υπηρεσιών, δυνάμει του Κανονισμού φορητότητας:
Εντούτοις, μόνο το 28% δήλωσε ότι έκανε χρήση (μία ή περισσότερες φορές) της συνδρομής του στο πλαίσιο διασυνοριακής μετακίνησης. Διότι, το 54% δήλωσε ότι δεν πραγματοποίησε μετακίνηση εντός της ΕΕ από τον περασμένο Απρίλιο. Αξίζει να σημειωθεί ότι το εν λόγω ποσοστό είναι το υψηλότερο στην ΕΕ:
Τέλος, το 49% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι η δυνατότητα ανεμπόδιστης διασυνοριακής πρόσβασης συνιστά σημαντική παράμετρο για την αγορά συνδρομής σε υπηρεσία επιγραμμικού περιεχομένου:
Από τα ανωτέρω στοιχεία που αφορούν την Ελλάδα, φαίνεται ότι ενώ η φορητότητα επιγραμμικού (μουσικού) περιεχομένου είναι σημαντικός παράγοντας για την εμπορευσιμότητα μίας (επί πληρωμή) υπηρεσίας, εντούτοις η πλειοψηφία των χρηστών στρέφεται σε δωρεάν υπηρεσίες πρόσβασης σε μουσικό περιεχόμενο ενώ δεν προέβη σε διασυνοριακή μετακίνηση ώστε να μπορέσει να επωφεληθεί της φορητότητας, η οποία όμως δεν θα ήταν, ούτως ή άλλως, υποχρεωτικώς διαθέσιμη για τις δωρεάν υπηρεσίες.
Συνεπώς, φαίνεται να επιβεβαιώνεται η διαπίστωση ότι η συνολική επίδραση που αναμένεται να έχει ο Κανονισμός στη διασυνοριακή πρόσβαση επιγραμμικών μουσικών υπηρεσιών είναι μάλλον περιορισμένη, διότι, μεταξύ άλλων, συνιστά ένα εργαλείο άρσης των εδαφικών φραγμών για πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις διασυνοριακής μετακίνησης και για μία ειδική κατηγορία χρηστών (τους νόμιμους συνδρομητές επί πληρωμή επιγραμμικών υπηρεσιών) και δεν καλύπτει καταρχήν ένα μεγάλο μέρος χρηστών που καταφεύγουν στις δωρεάν υπηρεσίες ακρόασης (οι οποίες δεν υποχρεούνται καταρχήν σε διασυνοριακή φορητότητα).
Αναλυτικότερη παρουσίαση και επισκόπηση του Κανονισμού 1128/2017 υπό το πρίσμα του επιγραμμικού μουσικού περιεχομένου είναι δημοσιευμένη ως προϊόν μεταδιδακτορικής έρευνας υπό μορφή μελέτης:
Θ. Χίου, Διασυνοριακή φορητότητα επιγραμμικών υπηρεσιών μουσικής μετά τον Κανονισμό 1128/2017: προκλήσεις και προοπτικές για την ψηφιακή εκμετάλλευση προστατευόμενων μουσικών έργων, ΧρΙΔ, 10/2018, σελ. 762 επ.
* Ο Δρ Θεόδωρος Χίου είναι Δικηγόρος Διανοητικής Ιδιοκτησίας, Ψηφιακών Τεχνολογιών και Καινοτομίας (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.). Eίναι εκλεγμένος Μεταδιδακτορικός Ερευνητής στη Νομική Σχολή Αθηνών και Διδάσκων στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:
ΝΕΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΑΠΟΡΡΗΤΩΝ (TRADE SECRETS)